Kızımın deyimiyle, çok şıkıldım:
- Herşeyi sadece kendisinin en iyi yaptığını zanneden, başkaları neyi nasıl yapıyor hiç ilgilenmeyen;
- Birşeyin nasıl olması gerektiğine önceden karar verip, nasıl olsa öyle olacak diye varsayan, başkalarının muhtemel isteklerini, fikirlerini, dileklerini göz önünde bulundurmayı aklına bile getirmeyen;
-Sadece kendi doğru bildiğini okuyan, kendi doğru bildiğinden başkasını söyleyeni dinlemeye bile lüzum görmeyen insanlarla uğraşmaktan, hatta bazen onlara göre hayatımı düzenlemek zorunda kalmaktan çok ama çok sıkıldım.
Böyle hissetmemin bir sebebi var elbette, şimdilik bende saklı kalmasını istediğim, ama en azından bu kadarını buraya yazmak istedim, belki beni duyan birilerini bulurum diye...
2 comments:
ben duydum seni.
öyle insanlardan benim çevremde de var maalesef. uzak durmaya çalışıyorum. düzeltemeyeceğime göre onları en iyisi bu sanırım.
Pınar,
Ne yazık ki, benim çevremdekiler uzak durabileceğim insanlar değiller. Uzak durmak istediğimden de değil aslında ama bazen cidden çok yıpranıyorum. Beni duyduğuna sevindim
Post a Comment